۱- تمرینات آمادگی جسمانی :

امروزه پیشرفت های زیادی در تمرین‌های تیم های بزرگ ایجاد شده است و بازیکن ها برای تمرین کردن فقط از پله‌ها بالا و پایین نمی‌روند و یا فقط دور زمین نمی‌دوند. تمرین شامل حرکات متنوعی است که هر کدام مهارت ویژه ای را تقویت می‌کند.

۲- قدرت بدنی خود را افزایش دهید :

بازیکنان فوتبال باید قدرت بدنی بالایی داشته باشند چون داشتن قدرت بدنی حرف اول را در فوتبال می‌زند. همه‌ی شما فوتبالیست هایی را می‌شناسید که تکنیک چندانی ندارند، ولی فقط به خاطر توانایی بالای خود در تیم های بزرگی بازی می‌کنند. به علاوه، یک فوتبالیست خوب باید بتواند سریعاً موقعیت خود را عوض کند؛ مثلاً مسافتی را با سرعت زیاد بدود و بعد تا جایی که می‌شود، بالا بپرد تا شانس ضربه زدن با سر بیش‌تر شود. یا اینکه به عقب برگردد تا از آفساید بیرون بیاید و وقتی که توپ به او رسید؛ بلافاصله در جهت مخالف بدود تا فرصت گل زدن برای تیم خود ایجاد کند. فوتبالیست‌ها برای تقویت این مهارت از یک متد تمرین با نام تمرینات پلیومتریک (Plyometrics) استفاده می‌کنند.

۳- تمرین‌های پلیومتریک

این روش تمرین در دهه‌ی ۱۹۶۰ توسط دانشمندان اتحاد جماهیر شوروی ابداع شد. هدف این بود که قدرت پرش ورزشکاران روسی بیش‌تر شود. به تدریج این تکنیک در بین تمام کشورها رواج پیدا کرد؛ چون ثابت شد این روش در اکثر ورزش هایی که نیازمند دویدن سریع و پرش هستند؛ بسیار مؤثر است. هدف تمرینات پلیومتریک این است که همین زمان کوچک باز هم کوتاه شود. این روش نه تنها ماهیچه‌ها را تقویت می‌کند؛ بلکه سیستم عصبی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. هر چه اعصابی که کنترل حرکت ماهیچه را بر عهده دارد، سریع‌تر پیام رسانی کنند، ماهیچه‌ها توانایی تغییر حالت سریع‌تری پیدا می‌کنند. اما برای استفاده از تمرینات پلیومتریک باید دقت کرد. اگر ورزشکار قدرت بدنی کافی نداشته باشد، انجام این تمرینات باعث مصدومیت او خواهد شد. برای نمونه در یک قسمت از این تمرین، ورزشکار از سکویی به ارتفاع ۵/۱ متر می‌پرد و بلافاصله پس از رسیدن به زمین به هوا می‌پرد. پرش جفت پا و لی لی کردن طولانی نیز بخشی از این تمرین‌ها را تشکیل می‌دهد.

علاقمندان بخوانند : معرفی بهترین برنامه تغذیه مناسب برای بدن‌سازان (پیش از تمرین و مسابقه)

ماهیچه‌ها دو نوع انقباض دارند:

1. انقباض مرکزی (Cocentric) که ماهیچه را کوتاه می‌کند.
2. انقباض خارجی (Eccentric) که ماهیچه را می‌کشد و طول آن را افزایش می‌دهد.

وقتی ماهیچه‌ی جلوی بازوی شما انقباض مرکزی پیدا کند؛ دست شما به طرف شانه حرکت می‌کند چون ماهیچه کوتاه می‌شود.

حرکات Eccentric یا کششی هنگام کاهش سرعت به کار می‌آیند و به بدن کمک می‌کنند تا ثبات خود را حفظ کند؛ مثلاً وقتی در حال دویدن هستید و ناگهان می‌ایستید؛ کشش ماهیچه های پای شماست که این کار را ممکن می‌سازد. یک فوتبالیست خوب باید بتواند در فاصله کوتاهی حالت خود را تغییر دهد؛ گاهی از دو به پرش و گاهی دویدن بعد از فرود لازم می‌شود. بعضی وقت‌ها هم ایستادن ناگهانی و یا تغییر جهت هنگام دویدن، به او این امکان را می‌دهد که از یار حریف بگذرد. ماهیچه‌ها برای تغییر وضعیت خود بین دو نوع حرکت، به زمان احتیاج دارند. این زمان کسری از ثانیه است. در هر صورت، فوتبالیست ها برای داشتن آمادگی بالا، نیاز به تمرین سخت و مستمر دارند و این کار از عهده ‌ی افراد عادی برنمی آید. البته این ابتدای کار است! فکر نکنید فوتبالیست شدن، کار آسانی است. آن‌ها حتی نمی توانند به دلخواه خود غذا بخورند، اگر دوست دارید درباره رژیم غذایی فوتبالیست‌ها بیش‌تر بدانید، قسمت زیر را بخوانید.

۴- بصورت مستمر تمرین کنید:

هر روز تکنیک‌های موقعیتتان را تمرین کنید. چه بخواهید دروازه‌بان باشید و چه یک هافبک، چه بخواهید تهاجمی بازی کنید چه دفاعی، هر روز نیازمندی‌های موقعیت‌تان را تمرین کنید.

۵- تمرین خودکشی، برای قدرت، سرعت و چابکی بیشتر:

در زمان‌هایی که برای خودتان هستید هم تمرینات سنگین انجام دهید. بسیاری از مربیان به «تمرین خودکشی» معتقدند، بدین صورت که باید با حداکثر سرعتتان، از یک سمت زمین به سمت دیگر، و با قدم‌هایی استوار و در مسیری ثابت بدوید. همچنین ممکن است از شما بخواهند تا اطراف زمین را از بیرون خط چند دوری بدوید، یا اینکه از نقطه‌ای در زمین با ضربه زدن و کنترل توپ، آنرا به نقطه‌ی دیگری حمل کنید. می‌توانید دویدن را در حیاط پشتی خانه‌تان تمرین کنید یا اینکه به یک زمین فوتبال بروید و دقیقا همان تمرینات را انجام دهید.

۶- اعتماد بنفستان را بالا ببرید:

با اعتماد بنفس بازی کنید. نباید از توپ بترسید یا اینکه اجازه دهید توپ شما را کنترل کند. هر چه بیشتر تمرین کنید، بیشتر بی پروا خواهید شد و اعتماد بنفس بالاتری پیدا خواهید کرد. زمانی که بتوانید توپ را در کنترل خود بگیرید، دیگر نیازی نیست درباره‌ی این فکر کنید که باید با آن چه کنید!

۷-تمرین کنید خوب پاس دهید:

پاس دادن و شوت زدن به عقب و جلو را تمرین کنید. شما باید بتوانید تا براحتی توپ را به هم تیمی خود در نزدیک‌ترین، و یا در دورترین نقطه پاس دهید. دویدن و عبور کردن از میان موانع مختلف همچون مخروطی‌ها و نشانگرها را تمرین کنید.

۸- مهار پنالتی

ضربات پنالتی هم، یکی دیگر از مواردی است که باعث ایجاد هیجان برای ما می‌شود. اما اگر از دروازه‌بان تیم خود مطمئن باشید؛ لازم نیست نگران شوید. بعضی از دروزاه بان‌ها به راحتی قصد بازیکن مقابل را می‌فهمند و توپ را مهار می‌کنند. شاید فکر کنید این کار را اتفاقی انجام می‌دهند، ولی اینطور نیست. مهم‌ترین سر نخ دروازه بان برای آگاهی از هدف مهاجم، جهت عضلات ران او در هنگام نزدیک شدن به توپ است. یک راهنمایی خوب دیگر هم موقعیت پای تکیه گاه ( پایی که ضربه با آن زده نمی شود) است.

این پست پر بازدید را از دست ندهید : دانلود رایگان ۸ فیلم بسیار کاربردی آموزش بیلیارد (زبان فارسی)

۹- توپ و شوت

ضربات آزاد را تمرین کنید. یک ضربه‌ی آزاد یعنی یک فرصت برای گل. توپ از بالای دیوار دفاعی عبور می‌کند و درون دروازه جا می‌گیرد. توپ را از بالا رها کنید و ضربه زدن به آن برای هدایت به منطقه‌ای مشخص را تمرین کنید. نشانه‌ای را برای خود تعیین کنید و تلاش کنید تا شوت زدن از زوایا و فواصل مختلف به سمت هدف را تمرین کنید.

۱۰- شوت موزی

در ضربه‌ موزی توپ مسیر مستقیم را طی نمی کند و توپ ناگهان در انتهای مسیر خود، زاویه اش را تغییر می‌دهد. اگر توپ با سرعت خاصی دور خود بچرخد و آهنگ حرکت رو به جلوی آن هم در محدوده معینی باشد، جریان هوای اطراف آن “درهم” می‌شود. یعنی لایه های هوا دیگر به آرامی و موازی یکدیگر از روی توپ نمی لغزد و هوا به شکل نامنظم پیرامون توپ جریان دارد. اصطکاک هوا کم کم سرعت توپ را کاهش می‌دهد و دوباره جریان هوای اطراف توپ را “آرام” می‌کند. این تغییر شکل جریان هوا باعث می‌شود نیرویی که با حرکت توپ مخالفت می‌کند، ناگهان زیاد شود و سرعت توپ به طور غیر منتظره ای کم می‌شود. حال اگر ضربه کات داری با این سرعت زده شود، علاوه بر پیچ کناری که در اثر کات ایجاد می‌شود یک سقوط ناگهانی هم خواهد داشت و یک مسیر موزی شکل را طی خواهد کرد.

۱۱- رژیم غذایی مناسب:

رعایت رزیم غذایی با اینکه مشکل است اما یکی از اصولی ترین و اساسی ترین نکات برای موفق شدن در فوتبال است. رژیم خوب به ورزشکار کمک می‌کند تا آمادگی جسمی بهتری کسب کند و احتمال آسیب دیدن او را هم کاهش می‌دهد.

رژیم ونجر:

شهرت آرسن ونجر، مربی تیم آرسنال، به دلیل نگاه علمی اش به تغذیه‌ی بازیکنانش است. در سال ۱۹۹۶ که مربی آرسنال شد بلافاصله لیست غذای شام تیم را بررسی کرد و آن را تغییر داد. شیرینی، گوشت قرمز، چیپس، غذاهای سرخ شده و لبنیات از لیست خط خورد و سبزیجات، مرغ و ماهی جایگزین شدند. مقدار زیادی آب هم به غذای روزانه آن‌ها اضافه شد. او حتی به این هم قانع نشد و از کل بازیکنان آزمایش ادرار گرفت. هر روز صبح، رنگ اولین ادرار آن‌ها کنترل می‌شد تا مطمئن شود که همه به اندازه‌ی کافی آب خورده اند. محققان فرانسوی معتقدند که بهترین غذا برای روز مسابقه، سیب زمینی است. سیب زمینی مقدار زیادی گلوسید دارد. گلوسید باعث می‌شود انرژی ماهیچه‌ها در یک بازه زمانی به طور یکنواخت و مساوی آزاد شود. به علاوه سیب زمینی، ویتامین هم دارد. توصیه شده که هر بازیکن حدوداً سه ساعت قبل از مسابقه، ۲۰۰ تا ۳۰۰ گرم سیب زمینی که به مدت ۲۰ دقیقه آب پز شده است، مصرف کند.

یک فوتبالیست حرفه ای بعد از مسابقه چه باید بخورد؟

آب خوردن در طول بازی فوتبال و همچنین قبل و بعد از آن قاعده و قانون خاص خودش را دارد. هر فوتبالیست در یک مسابقه حدود ۵/۳ لیتر از مایعات بدن خود را از دست می دهد. بعد از بازی، ورزشکار باید مایعات مصرف کند تا این کمبود جبران شود! وگرنه ترمیم جراحت‌ها و آسیب دیدگی های مفاصل و بازیابی توانایی عضلانی با اختلال مواجه می‌گردد. ورزشکار نباید بعد از مسابقه چای، قهوه یا سایر نوشیدنی های کافئین دار مصرف کند. چون این نوشیدنی‌ها مدر هستند. بهترین نوشیدنی های بعد از مسابقه، نوشیدنی های ایزوتونیک هستند. اصطلاح ایزوتونیک به مایعی گفته می‌شود که غلظت مواد نمکی موجود در آن با خون، یکی است. معمولاً کارخانجات سازنده‌ی این نوشیدنی‌ها، مقدار کمی مواد قندی هم به آن‌ها می‌افزایند. قند، انرژی از دست رفته‌ی بدن را باز می گرداند. اگر نوشیدنی مناسبی در دسترس نباشد؛ همیشه بهترین انتخاب آب است.

همچنین شما می توانید نکات کلیدی را که در زمینه این مطلب به یاد دارید در بخش نظرات با ما به اشتراک بگذارید!…